wyśmienita praca licencjacka
1. Siedem grzechów głównych Public Relations
Największe błędy najmniej efektywnych programów Public Relations tworzą następującą listę grzechów:
- Funkcjonalna krótkowzroczność: niedocenienie w pełnym zakresie istotnego wpływu Public Relations na dobre zarządzanie.
- Filozofia kurka: uruchomimy działania, czyli „odkręcimy kurek” wtedy, kiedy zajdzie potrzeba.
- Niedocenienie konieczności prowadzenia badań: komu potrzebne są analizy?
- Znieczulenie miejscowe: zajmijmy się tym na poziomie lokalnym.
- Pułapka dobrych wiadomości: wierzymy w informacje przekazywane ogółowi, pod warunkiem, że są one pozytywne i przedstawiają nas w dobrym świetle.
- Komunikacja jednego strzału: dlaczego twierdzicie, że nikogo o tym nie informowaliśmy? Przecież wspominaliśmy o tym w naszym ostatnim raporcie rocznym.
- Złudzenie cienia: filozofia ukrywania się, pozostawania w cieniu opiera się na przekonaniu, że firma może się uczynić niewidzialną, jeśli będzie tego chciała[1].
2. Prawdy Public Relations według Kubusia Puchatka
Przemyślenia Kubusia Puchatka można spokojnie zakwalifikować jako część ogólnych prawd życiowych, tym bardziej odnoszących się do Public Relations:
Konwersacja
- „Wpadając do przyjaciół lub znajomych szarmancko jest zapytać jak się mają. Powinno się być jednak szczerze ciekawym odpowiedzi”
- „Pamiętaj, że wielu ludzi woli rozmawiać z tymi, którzy roztrząsają Treściwe Rzeczy i używają krótkich prostych słów, jak na przykład: A co na obiad”
- „Prowadząc konwersację, mów tak by słuchający mógł cię zrozumieć”
- „Miej na uwadze, że ogólnie rzecz biorąc temat rozmowy, który ciebie fascynuje, nie musi fascynować innych”
- „Wytrwałe drążenie tematu, który nudzi słuchacza, jest nie tylko niegrzeczne, ale bywa też niebezpieczne”
- „Wytrawny rozmówca wie, że niezobowiązująca pogawędka, choć przyjemna, nie zastąpi bardziej rzeczowej dyskusji”
Prowadzenie korespondencji
- „W stumilowym lesie – i poza nim – ci, którzy wiedzą, jak pisze się List, cieszą się szczególnym respektem i ogromnym podziwem”
- „List wybornie nadaje się do zakomunikowania Ważnej Informacji. Jeśli sprawa jest naprawdę pilna, powinno się za listem pośpieszyć osobiście”
- „Pamiętaj, że sztuka korespondowania to coś więcej niż tylko towarzyska umiejętność. To umiejętność, która może uratować Ci życie”
Inne różne, ale równie ważne
- „Dziękuję” to najwłaściwsza rzecz jaką można powiedzieć, gdy pasują Cię na rycerza”
- „Pamiętaj, by zakryć usta, kiedy kaszlesz, bo inaczej możesz przypadkiem wybryknąć kogoś do rzeki”
- „Kluczem do dobrego wychowania jest zrozumienie, że cała rzecz w tym -by mieć trochę względów, trochę troski o innych”[2].
3. Księga aforyzmów
Rozdział „Prawdę trzeba wyrażać”
Kto nie zna prawdy, ten jest głupcem. Ale kto ją zna i nazywa kłamstwem ten jest zbrodniarzem.
Bertold Brecht
Jeśli masz wątpliwości mów prawdę.
Mark Twain
Powiedzieć komuś całą prawdę to czasami więcej niż obowiązek, to przyjemność.
Oscar Wilde
Azylem dla prawdy niebezpiecznej jest milczenie.
Pierre Augustin Beaumarchais
Człowiek, który nie boi się prawdy, nie musi wcale lękać się kłamstwa.
Thomas Jefferson
Gdy mówisz prawdę nie musisz sobie niczego przypominać.
Mark Twain
Nie ma wielkości, gdzie nie ma prawdy.
Gotthold Ephraim Lessing
Człowiek czasami zbacza z drogi prawdy, ale po namyśle zazwyczaj idzie dalej.
Winston Churchill
Prawda i sprawiedliwość z natury są silniejsze od kłamstwa i niesprawiedliwości
Arystoteles
Człowiek, który utożsamił się z prawda, musi czuć radość, rozkosz, wtedy nawet, gdy został pobity.
Stefan Żeromski
Istnieją miliony oblicz prawdy, ale prawda jest tylko jedna.
Herman Hesse
Rozdział „Milczenie bywa wymowniejsze …”
O czym nie można mówić, o tym trzeba milczeć.
Francis Bacon
Kiedy gniew zawładnie Tobą trzymaj język za zębami.
Safona
Niektórzy powiedzieli wszystko zanim otworzyli usta.
Ellias Canetti
Nigdy nie mów wszystkiego co wiesz, ale zawsze wiedz co mówisz.
George Bernard Shaw
Lepiej nie mówić nic, niż mówić o niczym.
Tadeusz Kotarbiński
Bez znajomości siły słów nie sposób poznać ludzi.
Konfucjusz
Nie wyrażaj małej rzeczy w wielu słowach, lecz rzecz wielką w niewielu.
Pitagoras
Chroń język swój przed złymi słowami.
Amen-Em-Opet
Łatwiej trzymać na języku rozżarzony węgiel niż słowo sekretne.
Sokrates
Mówcy powinni mieć na uwadze nie tylko to by wyczerpać myśl, ale także by nie wyczerpać słuchaczy.
Winston Churchill
Jeśli będziesz krzyczał wielu cię usłyszy. Jeśli będziesz mówił cicho wielu cię zrozumie.
Andrzej Majewski
Dobra to maksyma, gdy słowa są proste, a sens ich głęboki.
Mencjusz[3].
Rysunek 1 Public Relations w obrazkach
Autorem rysunków jest Zbigniew Jujka [4].
4. Z przymrużeniem oka
Szczur spotyka mysz
– Cześć mała.
– Cześć, co słychać?
– Wiesz, nieciekawie jak zwykle zresztą. Powiedz mi, jak to jest: ciebie ludzie nawet lubią, głaskają, kupują, karmią, a mnie jak widzą, to aż wrzeszczą z obrzydzenia.
– Kochany, to proste: ja mam lepsze Public Relations!
Jaka jest różnica między reklamą a Public Relations?
Taka sama, jak między dwoma facetami.
Pierwszy opowiada o sobie kobietom, że jest wspaniały, świetny, nie ma sobie równego jako kochanek
O drugim mówią z kolei kobiety: wszystkie jego znajome wzdychają i opowiadają sobie z podziwem, jaki jest cudowny, fantastyczny, chociaż trudno byłoby powiedzieć dlaczego[5].
O zgubnych skutkach konferencji prasowej
Wersja klasyczna.
Mrówka pracowała w pocie czoła całe upalne lato. Zbudowała solidny dom i zebrała zapasy na srogą zimę.
„Głupia mrówka” – myślał konik polny, który okres kanikuły spędził na tańcach i hulankach. Kiedy nadeszły chłody i deszcze, mrówka schowała się w domu i skosztowała zapasów. Konik polny umarł z głodu i zimna.
Wersja współczesna
Mrówka pracowała w pocie czoła całe upalne lato. Zbudowała solidny dom i zebrała zapasy na srogą zimę. „Głupia mrówka” – myślał konik polny, który okres kanikuły spędził na tańcach i hulankach. Kiedy nadeszły chłody i deszcze, mrówka schowała się w domu i skosztowała zapasów. Drżący z zimna i głodny jak wilk konik polny zwołuje konferencje prasową, na której zadaje publicznie pytanie dlaczego na świecie są mrówki z własnym domem i pełną spiżarnią podczas, gdy inni muszą cierpieć głód i nie mają dachu nad głową.
TVN, Polsat i Telewizja Polska pokazują zdjęcia sinego z zimna konika polnego i siedzącej przy kominku zadowolonej mrówki. Polska jest zszokowana tym kontrastem.
Jak to możliwe, że w środku Europy na początku trzeciego tysiąclecia są jeszcze takie różnice?
Dlaczego konik polny musi tak cierpieć?
Rzecznik prasowy OFKP (Ogólnopolskie Forum Koników Polnych) występuje w głównym wydaniu Wiadomości i oskarża mrówkę o uprzedzenie do koników.
W programie Łzy nie kłamią Główny Konik Polski razem z Głównym Konikiem Polnym śpiewają „Nie łatwo być konikiem.” Piosenka błyskawicznie zdobywa pierwsze miejsce na listach przebojów. Lider na krajowym rynku jednorazowych chusteczek notuje rekordowy wzrost sprzedaży.
Koniki polne zapowiadają zlot gwiaździsty w Warszawie w pierwszym dniu kalendarzowej zimy.
Frakcja młodych koników polnych przed domem mrówki organizuje demonstrację pod hasłem „Każdy chce żyć”.
Stowarzyszenie Życie i Pracowitość publikuje na stronie internetowej memoriał o większej liczbie aktów przemocy w domach, w których mrówki mają klucze do spiżarni.
Prezydent z żoną w specjalnym oświadczeniu informują naród o ogromnym przywiązaniu do wszystkich nieszczęśliwych koników i zapewniają, że zrobią wszystko co w ich mocy, aby przywrócić im nadzieję w sprawiedliwość.
Redaktor Mrówkojad w cyklicznej audycji „Kto to zrozumie?” pyta czy nie warto sprawdzić w jaki sposób mrówka osiągnęła tak wysoki status w kraju, w którym jest tak dużo. „Należy wprowadzić podatek, który wyrówna szanse wszystkich mrówek i koników”- postuluje dziennikarz. Następnego dnia parlament w trybie przyśpieszonym uchwala ustawę, która nakazuje wszystkim mrówkom przekazać w formie podatku nadmiar zapasów do Centralnego Spichlerza.
Główny Meteorolog Kraju prof. Koniec Polski dementuje pogłoski o rzekomym odwołaniu zimy.
20 lat później Konik polny zjada resztki zapasów mrówki.
W telewizorze, który kupił za pieniądze ze sprzedaży jedzenia widać nowego przywódcę, który rozpromieniony mówi do wiwatujących tłumów, że bezpowrotnie mijają czasy wyzysku i teraz będzie już sprawiedliwość[6].
[1] S. Black, dz. cyt., s. 17.
[2] http://www.ciszewskipr.pl/akademia/?dzial=podstawy&id=18
[3] http://www.ciszewskipr.pl/akademia/?dzial=podstawy&id=17
[4] http://www.studiumpr.pl/public_relations/nawesolo_pr.html
[5] Tamże.
[6] Tamże.